บาปกำเนิดหรือบาปที่เกิดขึ้นครั้งแรกสุดในประวัติศาสตร์มนุษย์มีชื่อเรียกในภาษาละตินว่า ‘Superbia’ หรือก็คือ ‘Pride’ ในภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นหนึ่งใน ‘บาปหนักเจ็ดประการ’ (Seven Deadly Sins) ที่พระสันตะปาปากริกอรีที่ 1 (Pope Gregory I) ทรงกำหนด และต่อมา นักบุญธอมัส อไควนาส (St. Thomas Aquinas) ก็นำมาเรียบเรียงและปรับปรุงใหม่ นักบุญธอมัส อไควนาส ให้คำจำกัดความเกี่ยวกับบาป ‘Pride’ ไว้ในหนังสือ Summa Theologicae (1265 - 1274) ที่ตนเขียนขึ้นว่าเป็น “ความรักและลุ่มหลงในตนเองอย่างเกินขอบเขต” และยังหมายรวมถึงการกระทำใดๆก็ตามที่แสดงว่า “ไม่ยอมอยู่ภายใต้อำนาจของพระผู้เป็นเจ้าและกฎเกณฑ์ที่พระองค์ทรงวางไว้” ด้วยเหตุที่กฎเกณฑ์และคำสั่งสอนของพระผู้เป็นเจ้านั้นถือเป็นหลักสำคัญในการเป็นศาสนิกชนที่ดี การกระทำใดๆ ที่ขัดกับกฎและคำสอนของพระองค์จึงเท่ากับเป็นการทำบาป ‘Pride" ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า ‘Pride’ ก็คือ ‘บาปกำเนิด’ หรือรากเหง้าของบาปทั้งมวล
การกระทำบาป ‘Pride’ ที่สำคัญในพระคริสตธรรมคัมภีร์มีอยู่ด้วยกันสองครั้ง เหตุการณ์ครั้งแรกคือการก่อกบฏของทูตสวรรค์ลูซิเฟอร์ที่มีบันทึกไว้ในพระธรรมอิสยาห์ (Isaiah) ลูซิเฟอร์เป็นทูตสวรรค์ตนแรกที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้น และกล่าวกันว่ามีพลังอำนาจเป็นรองเพียงพระองค์ แต่ลูซิเฟอร์ไม่พอใจในการตัดสินพระทัยหลายประการของพระเจ้า ทั้งยังไม่พอใจที่ต้องมารับใช้พระองค์ เขาจึงรวบรวมไพร่พลก่อกบฏในสวรรค์และประกาศว่าจะขึ้นมามีอำนาจเหนือพระเจ้า (อิสยาห์ 14:13-14) ผลที่เกิดขึ้นคือฝ่ายของลูซิเฟอร์พ่ายแพ้และถูกขับออกจากสวรรค์ และลูซิเฟอร์ก็โดนขนานนามว่าเป็น ‘ซาตาน’ (Satan) หรือผู้ต่อต้านพระเจ้า
เหตุการณ์อีกครั้งเกิดขึ้นในช่วงต้นของพระธรรมปฐมกาล เมื่องู (บางตำนานว่ากันว่าเป็นสมุนของลูซิเฟอร์ บ้างก็ว่าเป็นร่างแปลงของเขา) ล่อลวงให้อีฟหรือมนุษย์ผู้หญิงที่พระเจ้าสร้างขึ้นในสวนอีเดนฝ่าฝืนคำสั่งของพระองค์ด้วยการรับประทานผลไม้ต้องห้าม โดยงูกล่าวว่าผลไม้ที่กินเข้าไปจะไม่ทำให้ตาย แต่จะทำให้เป็นเหมือนกับพระเจ้า นั่นคือรู้สำนึกว่าดีและชั่วเป็นอย่างไร (ปฐมกาล 3:4-5) เมื่อพระเจ้าทรงทราบว่ามนุษย์ทั้งคู่ได้ทานผลไม้ต้องห้ามและมีสำนึกรู้ดีรู้ชั่วแล้ว พระองค์ก็ทรงขับไล่พวกเขาออกจากสวนอีเดนและลงโทษพวกเขาต่างๆ นานา เมื่อพิจารณาเหตุการณ์ทั้งสองเหตุการณ์เปรียบเทียบกัน จะเห็นได้ว่าบาป ‘Pride’ ที่เกิดขึ้นทั้งสองครั้งมีลักษณะเหมือนกัน คือเป็นการที่ ‘สิ่งที่ถูกสร้าง’ (Creation) ปฏิเสธที่จะเชื่อฟัง ‘ผู้สร้าง’ (Creator) และปรารถนาที่จะอยู่ในระดับเดียวกับผู้สร้าง
_
ที่มา: ปรัชญา เดอะเมทริกซ์, กำเนิดแห่งบาป, และยังหมายรวมถึงการกระทำใดๆก็ตามที่แสดงว่า “ไม่ยอมอยู่ภายใต้อำนาจของพระผู้เป็นเจ้าและกฎเกณฑ์ที่พระองค์ทรงวางไว้” ด้วยเหตุที่กฎเกณฑ์และคำสั่งสอนของพระผู้เป็นเจ้านั้นถือเป็นหลักสำคัญในการเป็นศาสนิกชนที่ดี การกระทำใดๆ ที่ขัดกับกฎและคำสอนของพระองค์จึงเท่ากับเป็นการทำบาป ‘Pride" ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า ‘Pride’ ก็คือ ‘บาปกำเนิด’ หรือรากเหง้าของบาปทั้งมวล การกระทำบาป ‘Pride’ ที่สำคัญในพระคริสตธรรมคัมภีร์มีอยู่ด้วยกันสองครั้ง เหตุการณ์ครั้งแรกคือการก่อกบฏของทูตสวรรค์ลูซิเฟอร์ที่มีบันทึกไว้ในพระธรรมอิสยาห์ (Isaiah) ลูซิเฟอร์เป็นทูตสวรรค์ตนแรกที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้น และกล่าวกันว่ามีพลังอำนาจเป็นรองเพียงพระองค์ แต่ลูซิเฟอร์ไม่พอใจในการตัดสินพระทัยหลายประการของพระเจ้า ทั้งยังไม่พอใจที่ต้องมารับใช้พระองค์ เขาจึงรวบรวมไพร่พลก่อกบฏในสวรรค์และประกาศว่าจะขึ้นมามีอำนาจเหนือพระเจ้า (อิสยาห์ 14:13-14) ผลที่เกิดขึ้นคือฝ่ายของลูซิเฟอร์พ่ายแพ้และถูกขับออกจากสวรรค์ และลูซิเฟอร์ก็โดนขนานนามว่าเป็น ‘ซาตาน’ (Satan) หรือผู้ต่อต้านพระเจ้า เหตุการณ์อีกครั้งเกิดขึ้นในช่วงต้นของพระธรรมปฐมกาล เมื่องู (บางตำนานว่ากันว่าเป็นสมุนของลูซิเฟอร์ บ้างก็ว่าเป็นร่างแปลงของเขา) ล่อลวงให้อีฟหรือมนุษย์ผู้หญิงที่พระเจ้าสร้างขึ้นในสวนอีเดนฝ่าฝืนคำสั่งของพระองค์ด้วยการรับประทานผลไม้ต้องห้าม โดยงูกล่าวว่าผลไม้ที่กินเข้าไปจะไม่ทำให้ตาย แต่จะทำให้เป็นเหมือนกับพระเจ้า นั่นคือรู้สำนึกว่าดีและชั่วเป็นอย่างไร (ปฐมกาล 3:4-5) เมื่อพระเจ้าทรงทราบว่ามนุษย์ทั้งคู่ได้ทานผลไม้ต้องห้ามและมีสำนึกรู้ดีรู้ชั่วแล้ว พระองค์ก็ทรงขับไล่พวกเขาออกจากสวนอีเดนและลงโทษพวกเขาต่างๆ นานา เมื่อพิจารณาเหตุการณ์ทั้งสองเหตุการณ์เปรียบเทียบกัน จะเห็นได้ว่าบาป ‘Pride’ ที่เกิดขึ้นทั้งสองครั้งมีลักษณะเหมือนกัน คือเป็นการที่ ‘สิ่งที่ถูกสร้าง’ (Creation) ปฏิเสธที่จะเชื่อฟัง ‘ผู้สร้าง’ (Creator) และปรารถนาที่จะอยู่ในระดับเดียวกับผู้สร้าง _ ที่มา: ปรัชญา เดอะเมทริกซ์, กำเนิดแห่งบาป,
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น